Ezbere Yaşamak

Ezbere Yaşamak…

Ezbere yaşamak nedir sizce? Hiç aklınıza geldi mi? Bizim nesile bakın. Daha çocukluktan bize ezbere yaşamak öğretiliyor aslında. Nasıl mı? “Ali topu tut.” “Ayşe ip atla.” Peki oldu. Tutayım, atlayım. Sorgulama yok, düşünme yok. Motor davranış geliştirin ve uygulayın. Daha ilkokul 1.sınıfta talimatlarla ezbere yaşamaya başlıyoruz. Sorgulayan çocuğu öğretmenleri de, ailesi de çok istemez. Çok soru soran çocuğa ne derler bilirsiniz. En yardımseveri sevgili babacığım bile “eee sınavdamıyız yaw, yeter.” Derdi bana. Biraz şaka, biraz da ciddi…

Sorma, uslu ol, talimatları uygula, cici çocuk ol. Yoksa toplumda aykırı, asi, gıcık olursun. Halbuki ali ile ayşe öyle midir ya? Elindehep bir ip ya da top tutar. Talimata göre atar ya da tutar. Ne yani ali topu tut demesek top kafasına mı çarpacak. Bırakalım kendisi çalıştırsın omuzlarının üzerindeki yuvarlak topu da yakalasın oyun topunu. Omuzlarının üstündeki top değil ki, içi beyin dolu olması gereken bir organ.

Koş ali koş, ayşe bana topu at, gel ali gel, git ali git, … Sonra gün gelir ali ile ayşe büyürler ve herşeyi kendilerinin düşünmesi gerektiği ve bunu da hızla yapması gerektiği zamanlar gelir. Ama ali çöp adam ööyle bakar, bekler biri söylesin o da kolayca yapıversin diye. Hayat öyle mi ya. Evet evet bazı ali ve ayşeler  için öyle. Nasılsa o düşünene kadar birileri atlar önüne ben düşündüm diye ve işleri vargücüyle yapar. Bu arada bizim ali ile ayşe strateji geliştirir ve olayın sonunda bu işten nasıl sıyrılacağının hesabını yapar. Ya da fazla kafa yormadan topu tutup ipi atlamaya devam ederler. Nasılsa aradaki aykırılar yeterince kafa yoruyorlardır hayatın akışına.

Dün aklıma birden geliverdi. “Ali Topu Tut” Ne kolay dedim. Hatta aklıma bir de bir dizinin fragmanında geçen cümle geldi. “Mercimek kadar beyninizle beni kandıracağınızı mı zannediyorsunuz?” gibi birşeydi. Evet top tutup, ip atlamaktan başka hiçbirşeye kullanmadığımız beyinlerimiz yakında suyu iyice çekilip küçülmüş mercimeğe dönecek. 

Dikkat ! …